Ο λόγος για τη Ζαχά Χαντίντ και τον Ταντάο ΄Αντο αναμορφωτές της σκέψης και της εφαρμογής του μέχρι πρότεινος Αρχιτεκτονικού μοντέλου . Ζαχά Χαντίτ η πιο διάσημη γυναίκα αρχιτέκτων και για πολλούς η καλύτερη στον κόσμο. Έχει τιμηθεί με τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά βραβεία, όπως το Πρίτσκερ, το λεγόμενο και Νόμπελ της Αρχιτεκτονικής και πολύ πρόσφατα με το βρετανικό Στίρλινγκ για το σχεδιασμό του νέου μουσείου μοντέρνας τέχνης της Ρώμης. Τις τελευταίες μέρες το όνομά της άρχισε να συζητιέται και στη χώρα μας, όταν έγινε γνωστό ότι προθυμοποιήθηκε να σχεδιάσει το μουσουλμανικό τέμενος της Αθήνας και μάλιστα αφιλοκερδώς ,πράγμα που δυστυχώς ως διάβασα προσφάτως διαψεύσθηκε .
Όπως χαρακτηριστικά η ίδια αφηγείται, "αυτό που προσπαθεί να επινοήσει είναι μια αρχιτεκτονική, καθώς και μορφές αστικού σχεδιασμού που να μπορούν να κάνουν το ίδιο μ΄ έναν σύγχρονο τρόπο. ΄Όπως η ίδια λέει στο ξεκίνημά της επιχειρούσε να φτιάξει αστραφτερά κτίρια σαν πολύτιμα πετράδια. Τώρα αυτό που θέλει είναι να δημιουργήσει ένα νέο είδος τοπίου, που να ρέει μαζί με τις σύγχρονες πόλεις και τις ζωές των κατοίκων τους .
Τα λόγια της εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο αυτό που αναδύεται μέσα από τα έργα της, τα οποία αν και θυμίζουν κατασκευές από έργα επιστημονικής φαντασίας, δεν μένουν μόνο στον εντυπωσιασμό. Με κύριο άξονα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, διαθέτουν -παρά τις διαστάσεις τους- μια ξεχωριστή λειτουργικότητα, είναι ευχάριστα, φωτεινά και φιλικά στους επισκέπτες τους.
Πριν ένα χρόνο περίπου ξεφυλλίζοντας μια εφημερίδα στάθηκα σε ένα μικρό κειμενάκι που ως θέμα είχε την άποψη του έτερου , Ιάπωνα αυτοδίδακτου αρχιτέκτονα Ταντάο ΄Αντο ,για τη χωροθέτηση των πραγμάτων και των ανθρωπίνων σχέσεων .Το μεταφέρω όπως το διάβασα γιατί πραγματικά μου έκανε εντύπωση .
'' Παρατηρώντας τα μεγάλα αρχιτεκτονικά έργα του δυτικού πολιτισμού, διακρίνουμε σε όλα ένα μέτρο που καθορίζει τη ζωή των ανθρώπων μέσα στον χώρο, των αντικειμένων μέσα στον χώρο και έξω από αυτόν. Για να γίνω λίγο πιο σαφής, κάθονται δύο άνθρωποι και μιλούν... Λίγο πιο κοντά αν κάθονται από ό,τι πρέπει η ακοή μειώνεται γιατί δυσανασχετούν τα σώματα, ενοχλούνται. Υπάρχει μια απόσταση που οι άνθρωποι ενοχλούνται και δεν μπορούν να αφεθούν στην κουβέντα τους, για παράδειγμα. Αρα όταν φτιάχνεις ένα καθιστικό χώρο πρέπει να έχεις υπόψη σου την ιδανική απόσταση όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνομιλήσουν χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον! Αν κανείς το πάρει αυτό από την αρχιτεκτονική του χώρου και το εφαρμόσει στην αρχιτεκτονική των ανθρωπίνων σχέσεων, θα δει ότι οι σχέσεις που αντέχουν στον χρόνο έχουν να κάνουν με τις σωστές αποστάσεις μεταξύ των ψυχών των ανθρώπων που προσπαθούν να ζήσουν επικοινωνώντας! Γι' αυτό και η αρχιτεκτονική για μένα δεν είναι παρά η λογική που επεμβαίνει στον χώρο και στον χρόνο και δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για να συμβιώσουν οι άνθρωποι και τα αντικείμενα με τη φύση! Είμαι βέβαιος πια ότι αυτό που κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια είναι να βρούμε το μέτρο που κάνει τις σχέσεις μας πιο απλές μέσα σε έναν κόσμο λαβυρινθώδη! ''
