ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

Με αφορμή την επικείμενη επέτειο εορτασμού του ξεσηκωμού του ελληνικού έθνους για να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό, μια μικρή αναφορά στο βιβλίο του Κωστή Παπαγιώργη - ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ .Ιστορική πηγή για τη συγγραφή μιας τρίτομης εγκυκλοπαίδειας του απευλευθερωτικού αγώνα από τον Κανέλλο Δεληγιάννη αποτελούν τα 13 χειρόγραφα τετράδια του προύχοντα των Λαγκαδίων που έγραψε το 1854 σε ηλικία 74 ετών .

Η συγγραφή μόνο σκοπό είχε την αποκατάσταση της τιμής της οικογένειάς του και της τάξης του .

Στην περίληψη ο συγγραφέας αναφέρει πως όλο το πάθος του Δεληγιάννη στρέφεται κατά ομοφύλων και ομοθρήσκων - κυρίως δε κατά του Κολοκοτρώνη .Βασικό κίνητρο της συγγραφής ο αποτροπιασμός απέναντι στα πρόσωπα της νέας τάξης πραγμάτων , αυτά που αναξίως κέρδισαν πόστα και εξουσίες .

Ο Κωστής Παπαγιώργης στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου που αναφορά γίνεται στη Μυστικοσυνέλευση της Βοστίτσας το Γενάρη του 1821 αναφέρει ότι , είναι πλαστογραφική η ρομαντική άποψη του εθνικισμού , που ήθελε τον ξεσηκωμό έργο ενός συσπειρωμένου λαού που στράφηκε συμπαγής κατά του τυράννου .

Συνεχίζει λέγοντας : << Οσο ζητάμε μια ιστορική αλήθεια με ενοποιό μορφή ,είμαστε αναγκασμένοι να συμβιβαστούμε με τα πρωθύστερα σχήματα που επιβάλλουν >> εθνικό , ταξικό , ή ρομαντικό περιεχόμενο στις εξελίξεις του απελευθερωτικού πολέμου .Είναι βέβαιο ότι το επιχείρημα ενός λαού που εξεγείρεται σύσσωμος για να αποτινάξει τον οθωμανικό ζυγό , παρότι δε στερείται αληθείας , κρύβει μάλλον παρά φανερώνει τις κινητήριες δυνάμεις .Εξάλλου αποτελεί κοινωνιολογική εξιδανίκευση η άποψη ότι το πνεύμα των Φιλικών , ως εκπροσώπων της ανερχομένης αστικής τάξης , εμποδίστηκε από το αντιδραστικό πνεύμα των φεουδαρχών και των προκρίτων .

Η μελέτη των γεγονότων αποκαλύπτει διαφορετικά πράγματα , δυσάρεστα μάλλον για το διατυμπανιζόμενο επαναστατικό φρόνημα και την υποτιθέμενη εθνική ενότητα . Οι έξωθεν εταιριστές εισήγαγαν την ιδέα ενός <έθνους> που ποθούσε πάση θυσία την ανεξαρτησία του .Αντίθετα οι εγχώριοι παράγοντες το μόνο που γνώριζαν ήταν ο τοπικισμός .Ειδικά στο Μοριά

ο τοπικισμός ήταν καθεστώς αδιάσειστο .Ουδέποτε ο Μοραϊτης δέχτηκε να συνδέσει την τύχη του με εκείνη του Ρουμελιώτη ή του νησιώτη . ΄Ηταν άλλοι

λαοί , άλλες φυλές , άλλες πατρίδες .

΄Ενα ενδιαφέρον βιβλίο με αλήθειες που ίσως πονάνε, που ίσως κατηγορηματικά αν δεν έχουμε διαβάσει ιστορία να τις απορρίψουμε ένα βιβλίο ανατροπών βάσει αυτών που μας διδάξανε στα σχολεία .

Αξίζει όμως της προσοχής μας .